Vroeger en nu.

Vanmorgen werd ik ingehaald door 2 jongens op de fiets. Oordopjes in met harde muziek en ondertussen druk aan het typen op hun iphone. Verkeerslicht stond al op rood maar gewoon doorrijden. Een fietser van rechts kon hun nog net ontwijken en kreeg ook nog allerlei verwensingen naar z'n hoofd geslingerd.

Dat is heel wat anders dan in de tijd dat ik zo oud was, rood was rood en daar stopte je voor.
Natuurlijk was dat een heel andere tijd. Als je een nieuwe fiets kreeg (pas als je naar de middelbare school ging) zaten er nog klossen op de pedalen, zodat hij een paar jaar mee kon groeien.
Wilde je muziek op je fiets dan maakte je een fietsklepper. Fietsklepper hoor ik vragen wat is dat in hemelsnaam. Ok, even een korte toelichting: je neemt een leeg blikje van de schoensmeer, een halve houten knijper, een tien brede elastieken of stukken binnenband in ringen geknipt,twee houten wasknijpers die goed sterk zijn. Verder een sterk stukje touw. Hoe je zo'n klepper maakt staat beschreven op het Witloxforum

Op maandag moest ik voor ik naar school ging eerst heet water halen bij de waterstoker in de Hoornsestraat. In die tijd nog geen warm water uit de kraan. Je kon ook een grote wasketel op het gasstel zetten,maar in de buurt zat een waterstoker die voor ik dacht een stuiver heet water leverde. Dat hete water ging in een klein tonnetje, daarna werd er een stop ingeslagen en het tonnetje op een klein karretje met houten wielen gelegd. Ik moest dan ook een pakje stijfsel meenemen en een zakje reckitt blauw

Heen en terug zat er een behoorlijk hindernis ingebouwd een brug met trappen, gelukkig was ik niet de enige die water moest halen. We hielpen elkaar dan de tonnetjes en daarna de karretjes over de brug te tillen.
Het hete water ging in een grote houten wasmachine

Kwam ik dan 's middag weer uit school dan moest ik nog even helpen de was door de wringer te halen. Een keer in de week je wassen in de teil, deze stond op een stukje zeil voor de kachel, verder deed je dat met koud water uit de kraan.

Trouwens over op dat stuk zeil ben ik een keer uitgegleden, met m'n mond tegen de kachel. Hevig bloedend achter op de fiets naar het ziekenhuis met als eind resultaat een mooi litteken op m'n bovenlip.

Daarna was het vaak met m'n vader samen naar het badhuis. Je mocht dan ongeveer een kwartier douchen, daarna werd er al op de deur geklopt dat je moest opschieten.

Soms op m'n kamertje naar de radio luisteren, Nou ja Radio, deze zag er ongeveer zo uit:

Als antenne een lange draad uit het slaapkamerraam en dan hoopte je een signaal te kunnen ontvangen van radio Luxemburg. Later werden dat de Noordzeezenders vanaf de radiopiraten voor de kust.

Nu kies ik uit honderden zenders via mijn radio

die is aangesloten op het internet. Het hete water komt uit een kraan, douchen doe je thuis. De wasmachine doet bijna vanzelf z'n werk. De kinderen krijgen bijna ieder jaar een nieuwe fiets. Telefoons worden vervangen zodra er iets nieuws op de markt komt.

Vroeger en nu, ik laat het aan de lezer over om te bepalen welke tijd nu eigenlijk leuker, mooier of tevredener is.