Al dagen was hij zenuwachtig voor de dag van overmorgen. Welk pak zou hij aantrekken, dat blauwe of toch dat stemmige zwart? En zou ze ook wel komen vrijdag? Dat zou toch wel?
Hij hoopte dat ze het hem niet kwalijk zou nemen. Maar ja voor het zelfde geld kwam ze gewoon niet.
Was ook niet niks om na al die jaren die uitnodiging te versturen met zijn naam er onder.
Al jaren stuurde hij haar met Valentijnsdag een kaart met alleen de woorden J'attendrai (ik zal wachten).
Vanaf de middelbare schooltijd was hij al gek op haar maar helaas was het allemaal anders gelopen. Zij was getrouwd met een ander, haar ouders vonden hem geen goede partij. En hij was met een ander meisje getrouwd. Nu was hij al weer 10 jaar weduwnaar. Maar al die jaren had hij toch die kaart verzonden.
Pas had hij haar weer na jaren gesproken, zomaar toevallig een paar keer bij de Hema. Over die kaarten had ze niks gezegd. Alleen dat ze ook al weer 5 jaar alleen was. Daarna was ze doorgelopen, maar ze had de laatste keer zijn hand toch wat langer vastgehouden bij het afscheid nemen.
Toen hij de krant opsloeg de volgende morgen zag hij die advertentie van het Dierenpark Amersfoort. Reserveer een Liefdesbankje.
Meteen dacht hij dat hij nu eindelijk maar een keer van de gelegenheid gebruik moest maken om haar te verrassen met Valentijnsdag. De kaart zou hij gewoon weer versturen, maar het Dierenpark zou haar uitnodigen om naar het park te komen. Dan zou hij op een van de bankjes zitten met een mooie bos bloemen. Misschien konden ze ook de Tour de l’Amour wel doen, waarbij een parkgids ze de romantische plekjes van het park zou laten zien en onderweg alles zou vertellen over de liefdesperikelen van de dieren. Als afsluiting van de tour zouden ze hun namen achterlaten in het grote liefdesnest in de volière. Daarna misschien samen romantisch door het park struinen of een drankje nuttigen bij een knisperend haardvuur in Restaurant de Boerderij.
Maar ja zou dat nog werken na bijna 45 jaar? Hij was tenslotte al 65 en zij 69.
Toch maar dat blauwe pak bedacht hij ineens, dat maakte hem wat jonger.
Hij pakte zijn rollator en ging de kaart op de bus doen, die was hij door alle zenuwen bijna vergeten.
Paul Simon - Still Crazy After All These Years
I met my old lover
On the street last night
She seemed so glad to see me
I just smiled
And we talked about some old times
And we drank ourselves some beers
Still crazy after all these years
Oh, still crazy after all these years
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor u reactie,
Wim Lagendijk