Hierbij mijn eerst roman:
MIDDELPUNT
Het was druk bij Coffee Corazon in de Krommestraat te
Amersfoort. Ze zat alleen aan een tafeltje in de hoek, zo kon ze alle andere
bezoekers goed bekijken. Hier was het
allemaal begonnen, nu alweer een jaar geleden. Haar gedachten gingen terug naar
haar eerste bezoek aan het schrijferscafe. Daar had ze hem ontmoet en zitten
luisteren naar zijn mooie woorden. Had ze dat maar nooit gedaan. Daar twee
tafels verder waar nu een ouder echtpaar zat te genieten van koffie met
appeltaart. O die appeltaart die zou ze het meest gaan missen. Maar ja ze had haar besluit nu eenmaal al genomen.
Langzaam dronk ze haar kopje leeg en stond op om te gaan afrekenen. In de verte
klonken de tonen van het carillon van de Onze Lieve Vrouwetoren. Buiten gekomen ging ze meteen naar links en
daarna het steegje naast Corazon in. Na de kleine brug over de Langegracht sloeg
ze rechtsaf en meteen weer links het straatje naar het Lieve Vrouwekerkhof in.
Daaraan gekomen zag ze haar bestemming oprijzen tegen de blauwe hemel. De Onze
Lieve Vrouwetoren blonk in het felle zonlicht. Even bleef ze twijfelend staan.
Maar liep toen vastberaden richting de ingang toren, het kaartje voor de
rondleiding van twee uur had ze vanmorgen al gekocht. Er stond al een groepje
toeristen samen met de gids van het gilde te wachten. Klokslag twee uur deed de
gids de deur naar de toren open en begon zijn verhaal, ze hoorde alles maar
half. Haar gedachten dwaalde steeds meer af. Er was ook zo veel gebeurd de
afgelopen week. Maar ja dat zou spoedig niet meer uitmaken. Gespannen volgde ze
de gids hoger de toren op. In gedachten ging ze nog eens alles langs van wat
er zoal de afgelopen dagen was gebeurd.
Op de hoogste trans aangekomen hield ze even de adem in, wat een prachtig
uitzicht had je hier. Het leek wel of de hele wereld aan haar voeten lag. De
gids liep met de rest van het gezelschap naar de andere kant van de toren. Dit
was het moment waarop ze had gewacht. Ze deed haar schoenen uit en zette deze
netjes naast elkaar neer. Toen klom ze op de reling en stapte vooruit. Tijdens haar val bedacht ze nog dat zij
nu even het middelpunt van Nederland was en straks zou er eindelijk eens over
haar geschreven worden. Vlak naast het teken van het middelpunt van Nederland
raakte ze de grond.
EINDE.
Zoals jullie wel gemerkt hebben is de hoofdpersoon in het eerste hoofdstuk al dood gegaan. Het had dus geen zin meer om verder te schrijven. Ik heb het boek ook niet gedrukt uit laten geven, maar direct voor iedereen beschikbaar gesteld. Meeste van mijn trouwe lezers maken toch altijd al een kopie van e-boeken. Ik bespaar ze dus gelijk die moeite.
Ik wacht dan ook eerst eens alle reacties af, voor ik een vervolg op deze roman ga schrijven.
"The Middle"
Hey, don't write yourself off yet
It's only in your head you feel left out or looked down on.
Just try your best, try everything you can.
And don't you worry what they tell themselves when you're away.
It's only in your head you feel left out or looked down on.
Just try your best, try everything you can.
And don't you worry what they tell themselves when you're away.
"The Middle" is track #9 on the album Bleed American. It was written by Adkins, James Christopher/burch, Richard E/lind, Zachary Michel/linton, Thomas Darrell.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor u reactie,
Wim Lagendijk