De maan verlicht de kamer met een zacht warme gloed. Door de gordijnen van het slaapkamerraam zie ik vaag nog de lichtjes van de flat achter ons huis. Ik lijk in een diep dal te vallen als de slaap me overvalt.
"Het hek van de tuin is afgesloten met een groot roestig hangslot. Voorzichtig voel ik met mijn hand aan het slot, het brokkelt van ouderdom uit elkaar en valt vlak voor mijn voeten op de grond. Ik duw tegen het hek wat piepend open gaat. Dit moet de toegang tot de geheime tuin van het huis met de donker toren zijn. Jaren ben ik op zoek geweest naar deze geheime tuin. In vele dromen kwam hij steeds voor, mooie bloemen, struiken en heesters in alle vormen en kleuren. Maar steeds kon ik de ingang niet vinden. Ik begon me zelfs af te vragen of de tuin wel echt bestond. Zelfs de mensen in mijn dromen konden me niet vertellen waar de tuin moest zijn. Omdat ze altijd een soort masker droegen kon ik ook niet achterhalen wie de personen waren die vertelde over de tuin, maar nooit lieten ze los waar de tuin te vinden was. Zoek en je zal hem vanzelf vinden was hun antwoord.
We hebben allemaal een landschap in ons zelf, ook jij dus zoek. Geheime kamers en tuinen die in je groeien en langzaam tot ontwikkeling komen en dan...
Soms dacht ik dat ik de tuin gevonden had, ik schreef er over in gedichten of verhalen of sprak er over met anderen mensen. Wat zocht ik eigenlijk?. Dat is moeilijk te zeggen, een Japanse tuin met al zijn symboliek? Een Zen tuin om mijn ziel rust te geven? En dan nu ineens die tuin, hier in mijn droom, helemaal zelf gevonden. Wat een sterk emotioneel moment, de geur van de bloemen en planten vulde heel mijn ziel.
Eindelijk "Mijn Secret Garden" https://www.youtube.com/watch?v=-sWnEWpS_fA
Componist: Rolf Lovland
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor u reactie,
Wim Lagendijk