Hij slofte langzaam de trap naar de zolder op. Daar helemaal boven in het huis was de plek waar hij het liefste was. De trap kraakte bij iedere stap, de treden waren al aardig uitgesleten door de vele keren dat hij naar boven gelopen was. Hij opende de deur van het kamertje en ontstak de oude schemerlamp. De lamp zette de kamer in een warm gele gloed. Een tor op de muur vluchtte naar een veilige donkere hoek van de kamer. Hij ging zitten in de grote oude Libertystoel en verstelde de leuning in een de stand die hij zo prettig vond als hij wilde lezen. Van het tafeltje naast de stoel pakte hij het boek op. Een geel papiertje gaf aan waar hij gister was gestopt met lezen. Door het zolderraam viel een streep maanlicht op een gravure aan de muur. Daar stond een afbeelding op van een piramide. Die had hij jaren gelden eens gekocht bij de kringloopwinkel, gewoon omdat hij het een leuke afbeelding had gevonden. Hij sloeg het boek open, haalde het papiertje tussen de bladzijde uit en legde het op het tafeltje. Uit de zak van zijn colbert haalde hij een appel, die hij eerst langs de mouwen van het jasje glimmend opwreef. Langzaam nam hij een hap uit de appel en begon te lezen.
Biggles zweefde aan zijn parachute langzaam naar de grond. Motorpech had hem gedwongen om uit het vliegtuig te springen. Dat was een streep door de rekening, nu lande hij midden in de woestijn van Egypte. Veilig geland maakte hij eerst een tent van de parachute, als bescherming tegen de brandende zon.
Ineens was alles donker, de gloeilamp had het begeven.Met alleen dat streepje maanlicht zocht hij zijn weg over de zolder. Aan de andere kant stond een oude weegschaal, daar moesten nog wat gloeilampen op liggen. Daar was haast niet meer aan te komen. alleen maar ledlampen verkochten ze tegenwoordig nog. Ja, gelukkig er lag nog een doosje met een lamp erin.
Met een zucht van opluchting liep hij voorzichtig terug naar zijn stoel.
Biggles had intussen een vuurtje aangelegd......................
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor u reactie,
Wim Lagendijk