Ergens aan een Noordelijk Zee lag een heel klein landje. Ze hadden een lieve koning en koningin. Eigenlijk waren die meer voor de sier. Want het land werd eigenlijk geregeerd door een valse koning. Die koning had een paar ministers, die bijna net zo vals waren als hij zelf. Natuurlijk had het land wel een parlement, door het volk zelf gekozen, maar daar had de valse koning en zijn ministers geen boodschap aan. Een minister, die ging over de gezondheid van het volk, had een mooie wet bedacht. Daarmee zou ze de kosten van de zorg eens flink omlaag gaan brengen. In het parlement had ze zoete broodjes uitgedeeld en zo diverse mensen achter haar plan gekregen.
De wet moest nog wel door de eerste kamer, maar dat moest geen probleem zijn, dacht ze. Maar dar liep anders, huilend rende ze naar de valse koning. "Ze hebben nee gezegd", snikte ze. "Wie heeft nee gezegd", bulderde de valse koning. "Nou drie van die partij die zogenaamd voor de zwakkere opkomt. Nu sta ik voor schut bij al die zorgverzekeraars. Die dachten dat de buit al binnen was. En nu willen ze me geen kerstpakket geven." "Maar dat pikken we niet": zei de valse koning,"Ik roep die Samson wel op het matje. Onder ons gezegd hij heeft wel een sterke naam, maar hij is eigenlijk al zo zwak dat moet geen probleem worden." De koning pakte zijn I-Phone en stuurde een app naar zijn vazal Samsom "Hierkomen!" Binnen vijf minuten stond de vazal in het regeertorentje van de koning.
"Wat flik je me nu", schreeuwde de koning,"Ik kan met jou ook geen enkel afspraak maken, drie van je broeders durven nee te zeggen tegen dat kroonjuweel hier naast me. Je lost het maar op." Helaas bleven de drie bij hun standpunt. De koning wist wel een oplossing, de mensen die op de vazal hadden gestemd waren al zo verzwakt door alle beslissingen (minder AOW, pensioen, hogere ziekte kosten) dat ze vermoedelijk toch geen weerstand meer zouden bieden. "We gaan het anders doen, ik passeer gewoon de hele mikmak. Al dat gezeur over politiek correct en inspraak.": sprak de koning. De vazal knikte gewillig en de minister stond te juichen. Haar kerstpakket was gered.
Zo kwam het dat toen het volk de volgende morgen wakker werd, dat er een nieuwe wet lag die hun beroofde van hun vertrouwde huisarts. En ze niet meer mochten kiezen welke arts ze zelf het prettigst vonden. Ook nam het gebruik van medicijnen toe, de mensen vroegen slaap en kalmeringsmiddelen. Vooral de mensen van de partij van de vazal boden geen weerstand meer. Ja, vroeger stonden ze op de barricade en schreeuwde leuzen. Nu waren ze verdoofd door alle beslissingen van de valse koning en zijn vazallen.
De koning en zijn vazallen waren ondertussen aan het genieten van een wel verdiende vakantie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Bedankt voor u reactie,
Wim Lagendijk