Sinterklaas mijmeringen

Rond deze tijd komen er weer allerlei mijmeringen boven over het sinterklaasfeest. De Sinterklaasviering was vroeger toch wel heel anders dan tegenwoordig. Geen mooi gedrukte folders die je brievenbus verstoppen,maar gewoon zelf in de winkels gaan kijken wat je leuk vond. De etalages waren prachtig versiert, we gingen dan speciaal naar Den Haag of Rotterdam om de prachtige etages te bekijken van de Bijenkorf en V en D. En dan maar afwachten wat je op sinterklaas avond als kado kreeg. Dat kan zomaar een door mijn vader gemaakt pakhuis zijn, beplakt met steentjes papier. De zakjes op op te hijsen waren ook zelf gemaakt en gevuld met bruinebonen. Dat pakhuis kon dan net zo makkelijk weer na een jaar weg zijn, ik denk nog steeds dat er dan weer aanmaakhout voor de kachel nodig was. Grote kado's waren er niet vaak, herinner me nog wel dat er een keer een Schuco autobaan bij was, dat was echt tof.
De intocht in Delft was altijd een heel spektakel. Toen ik al verkering had gingen we speciaal naar de intocht omdat een vriendin van Nel in een muziekkorps speelde, dat jaar zag sinterklaas er niet op z'n best uit. Het was meer een kruising tussen de kerstman en de sint. Later hoorde van die vriendin dat de sint bij het aan boord gaan van zijn pakjesboot de loopplank had gemist en in het water was beland. Met spoed moest toen een nieuwe garderobe worden gezocht. Helaas was alles reeds in gebruik en moest de baard van de kerstman uitkomst brengen en als kleding het werkpak van de sint aangetrokken worden.
Ook in Amersfoort hebben we een keer een heel aparte intocht meegemaakt. We stonden keurig met onze oudste dochter in de Langestraat om de intocht van de sint te bekijken. Iedereen keek reikhalzend uit naar de sint. Toen kwam ineens de stadsbus voorbij (die reed in die tijd nog door de Langestraat) daarna ineens allemaal gekleurde medemensen(ik durf hier het woord Zwarte Piet eigenlijk niet meer te noemen) een muziekkorps trok luid voorbij, maar wij hebben de sint niet gezien. Met ons nog meer mensen bleek later. De sint bleek vlak achter de stadsbus te hebben gereden en viel niet eens op.
Ook het vermelden waard was de keer dat mijn zwager het strooien zou regelen op sinterklaasavond. Zoals altijd ging hij nog even de hond uitlaten. Wij de LP , ja LP op gezet met sinterklaasliedjes, de kinderen en wij luid zingen anders hard de sint het natuurlijk niet. En maar wachten en maar wachten, nogmaals de LP opgezet. En ja hoor ineens vlogen de pepernoten door de kamer. Wat bleek hij had in het donker op de gang het bakje met strooigoed van de trap laten vallen (mijn schoonouders woonde op een bovenhuis) en moest dus in het donker alles eerst weer bij elkaar zoeken en gelijktijdig er voor zorgen dat de hond niet alles op at. We hebben het er nog wel eens over. Zelf heb ik dat strooien ook een paar jaar bij onze buurvrouw gedaan. Je had toen nog van de drukknoppen in het trappenhuis waarmee de verlichting precies zolang bleef branden om de boven verdieping van de flat te kunnen bereiken. In het begin ging dat altijd goed, dan waren de kinderen nog te klein en te bang om snel naar de voordeur te rennen om de zak met pakjes te gaan halen. Later werd dat echt een uitdaging, hard op de deur bonken, (die stond al los in het slot) strooien en dan snel de trappen af rennen. De kinderen werden steeds sneller of zou ik langzamer geworden zijn.? Het was niet meer verantwoord om de zware taak van sinterklaashulp te spelen.
Nu loopt er een discussie over de rol van de sinterklaashulp, dat is jammer een al jarenlang plezier wordt hiermee vergalt. En nu lees ik ook nog net dat sinterklaas de beveiligers van Wilders heeft moeten lenen. Ik denk dat hij binnenkort dus alleen nog maar op een zomervakantie in zijn huis in Spanje is te bewonderen.