zaterdag 20 september 2008

Family Tree

Vrijdag was ik naar Delft om een tante (92) van mij te begraven. Het was de oudste zus van mijn vader. Mijn vader en moeder zijn al lang geleden overleden, beiden net 50 jaar oud. Het was een mooie dag en een mooie uitvaart dienst. Als je dan terug kijkt naar wat ze voor je betekend heeft, merk je dat dat meer is dan je misschien tijdens haar leven wel hebt laten blijken. Zij en haar man waren mensen die leefden zoals zij geloofden. Lief zijn voor je naasten, aandacht hebben voor iemand, zonder daar zelf beter van te willen worden. Gewoon er zijn, dichtbij, op de achtergrond, soms even een tijdje niet,maar als je dan belde was het altijd goed. Ze had altijd oog voor het goede in de mens en droeg dat ook uit.
Dit kwam ook naar voren tijdens de dienst. Daarna hebben we haar naar haar laatste rustplaats gebracht.

Tante Jeanne rust zacht

Nu zijn er nog maar een paar over van de oude generatie zal ik maar zeggen, nog 1 broer van mijn vader, en 2 aangetrouwde tantes, Van mijn moeders kant nog maar 1 aangetrouwde tante.
Als je dat zo bekijkt zijn wij de volgende oude generatie. Zo groeit de family tree langzaam door, verliest zijn oude bladeren en krijgen de jongeren blaadjes langzaam een grijze kleur.



Tekst: Venice
Branches in the wind.
Still standing here together.
One more storm to weather.
We'll get through it yet.
So we're gathered here.
Holding on to each other.
To let go of another one we won't forget.


Now as we say goodbye
To one of our own
We may be lonely
But we're not alone
Though the leaves will fall
And the tears will flow
May it always comfort us to know
The family tree will always grow


Father down to son, mother to daughter
Thicker than water, we are made of this
From the Earth we rise
To the Earth returning
We'll keep a candle burning
For the ones we'll miss


And when we say goodbye
To one of our own
We may be lonely
But we're not alone
Though the leaves will fall
And the tears will flow
May it always comfort us to know
The family tree will always grow
It's stronger than the wind can blow
The family tree will always grow




Vertaald door Yvonne
Takken in de wind,
die hier nog steeds bij elkaar staan,
Nog een storm om te doorstaan
maar daar slaan we ons wel doorheen,
Dus zijn we hier bijeengekomen
ons aan elkaar vasthoudend,
om een ander te laten gaan die we niet zullen vergeten,


Nu we afscheid nemen
van één van ons,
mogen we misschien eenzaam zijn
maar we zijn niet alleen,
En hoewel de bladeren vallen
en de tranen stromen,
kan het voor ons een voortdurende troost zijn
om te weten dat de stamboom altijd door zal groeien,


Van vader op zoon, van moeder op dochter,
bloed kruipt waar het niet gaan kan, dat is onze aard,
Vanuit de aarde verrijzen we
en tot de aarde keren we ook weer terug,
We houden een kaars brandend
voor degenen die we missen,


En wanneer we afscheid nemen
van één van ons,
mogen we misschien eenzaam zijn
maar we zijn niet alleen,
En hoewel de bladeren vallen
en de tranen stromen,
kan het voor ons een voortdurende troost zijn
om te weten dat de stamboom altijd door zal groeien,
Hij is sterker dan de wind kan blazen
De stamboom zal altijd doorgroeien.

Powered by ScribeFire.

1 opmerking:

  1. Ontzetted mooi geschreven, Wim! Had het nummer al bij iemand op Hyves zien staan en beluisterd. Heel mooi en o zo waar!
    Liefs je zus

    BeantwoordenVerwijderen

Bedankt voor u reactie,

Wim Lagendijk