Passiespelen Tegelen

Zondag 4 juli zijn we naar de passiespelen in Tegelen geweest. De katholieke bond voor ouderen in Amersfoort had nog wat plaatsen over in de bus en vrienden van ons vroegen of we meegingen. Normaal zouden we niet zelf er zomaar heen gegaan zijn, maar nu was het een mooie gelegenheid de passiespelen eens te bezoeken.

Een stukje informatie: Het passiespel is van oorsprong een uit de middeleeuwen stammend mysteriespel. Deze spelen waren een in de volkstaal gespeelde populaire vorm van de kerkelijke vieringen rond Goede Vrijdag en Pasen. Het gebruik duurde voort tot in de 16e eeuw. In de 17e eeuw leefde de traditie weer op, eerst in het Duitse Oberammergau en later in andere Europese landen als Oostenrijk, Frankrijk, België. In Nederland zijn de passiespelen in vergelijking met de omringende landen laat begonnen: vanaf 1931 worden in Tegelen de passiespelen opgevoerd.
Passiespelen Tegelen: Sinds 1931 worden in het openluchttheater De Doolhof in Tegelen de passiespelen opgevoerd. Het was de bedoeling dat de spelen om de vijf jaar werden opgevoerd, maar door diverse omstandigheden lukt dat vaak niet. Pas vanaf 1975 worden de passiespelen consequent om de vijf jaar uitgevoerd. Het meest recente speelseizoen was 2005, toen de 18e reeks voorstellingen werd opgevoerd. zie verder ook :Wikipedia

Passiespelen 2010:
De 19e reeks opvoeringen begint met de première op zondag 16 mei 2010 en eindigt op zondag 12 september 2010. Regisseur Cees Rullens gebruikt tijdens deze editie wederom de tekst van Wiel Kusters, die op enkele punten is aangepast. In de visie van Rullens op het spel krijgt het volk een belangrijkere rol. Het nieuwe decor, ontworpen door Cor van Leipsig, moet het spel dichter bij het publiek brengen. De voor deze editie speciaal gecomponeerde muziek is van Nard Reijnders. Op 16 mei werd de premiere van de 19e editie bijgewoond door koningin Beatrix. Het stuk kreeg lovende recensies van onder meer Dagblad de Limburger.

Zelf was ik danig onder de indruk van de regie en de totale uitvoering door al die honderden amateurs. Zij steken er maanden en jaren energie in om een mooie voorstelling te maken. Ook het decor en de muziek waren groots en niet in de laatste plaats werkte ook het weer mee. Hoewel de tegenstelling erg groot is om het lijden van Jezus te bekijken midden in de zomer hebben we een hele mooie voorstelling gezien.. Verder laat ik de foto's de rest van het verhaal vertellen.


decor

decor

Lazerus

schriftgeleerden

de 2 j's Judas en Jezus

Intocht Jerusalem

Jezus in de tempel

tempel

Jezus in de tempel

Laatste avondmaal

In de hof van de olijven

Pilatus en Jezus

Herodus

Pilatus

Herodus

Geseling

Kruisiging

Aan het kruis

Maria en Jezus

Veen- en Veldendijkpad

Vandaag een hele sportieve dag gehad. Vanmorgen half negen op de fiets naar Spakenburg gereden, onze fietsen moesten voor onderhoud naar Steven Koelewijn tweewielers , om half 10 waren we daar. Precies volgens afspraak. Daarna zijn we naar het centrum van Spakenburg gelopen om te kijken of we al ergens koffie konden krijgen, maar helaas alle zaken waren nog dicht. Toen zijn we maar onze wandelschoenen gaan aantrekken en op pad gegaan. Dit keer wilde we de hele route van het Veen- en Veldendijkpad gaan lopen. De vorige keer konden we maar een klein stukje lopen, omdat het enorm hard ging regenen en onweren.
Maar nu was het prachtig wandelweer, zon en een klein beetje wind. Helaas was een groot gedeelte van de wandeling door de weilanden niet toegestaan ivm het broedseizoen van de weidevogels. Dus wat meer gelopen over asfaltwegen. Maar genoeg vogels, fluitekruit, lisdotters en boterbloemen gezien. Veel vogels hadden nog jonge, wat erg leuk was. Tegen half 12 kwamen we weer in het centrum van Spakenburg aan en konden we aan de koffie met natte cake,slagroom en aardbeien. Waarna we het 2e gedeelte van de route zijn gaan lopen. Eerst nog wat broodjes en water gekocht voor onderweg. Langs de oude haven en daarna de dijk richting Nijkerk opgelopen, hier ook weer veel watervogels gezien. Zo tegen 2 uur waren we weer bij Steven Koelewijn en konden we onze wandelschoenen weer uit trekken en de fietsen weer meenemen. Omdat we geen zin hadden de lange rechte weg naar Amersfoort te fietsen zijn we omgereden via Eembrugge en langs de Eem terug. Bij de brug naar Baarn over de Eem gegaan en daarna nog heerlijk op het terras bij Eemlust koffie genomen.
Rond 4 uur waren we weer thuis.
Met 41 km op de teller en 14 km te hebben gewandeld was het heerlijk op de bank te kunnen ploffen.

Historische Driehoek Hoorn, Medemblik, Enkhuizen

Afgelopen woensdag zijn we met de leden van de Puntenburger Muzikanten een dagje weg geweest. We vertrokken met de bus rond half 10 vanuit Amersfoort naar Hoorn. Het weer was niet echt mooi, regen en veel wind. En nog geen 8 graden. In de bus was vriend Jaap al voorzien van een slinger en feestmuts, hij was die dag jarig. Knap dat hij die de hele dag heeft opgehouden.In Hoorn zijn we op de stoomtram gestapt die ons in zo'n ander half uur in Medemblik afleverde. Onderweg konden we ons te goed doen aan koffie en West Friese krentenmik. Ondanks de regen en de kou zijn we toch nog even Medemblik ingelopen, maar al gauw weer terug gegaan naar het station. Gelukkig konden we al vrij snel op de boot naar Enkhuizen stappen daar was het warm en stond de broodmaaltijd al op ons te wachten. Door de harde wind stond er nogal wat golfslag op het IJsselmeer en dat koste heel wat mensen hun net opgegeten broodmaaltijd. Veel zeezieken dus. Gelukkig hadden wij geen last.
Na een uur en een kwartier varen legde we aan bij het Zuiderzee museum. Niet iedereen had aan de reacties te horen begrepen dat dit een buiten museum was. Dat was dus extra kou lijden. Ben toch blij dat ik Enkhuizen goed ken en weet hoe koud het daar kan zijn.
We zijn uiteindelijk wat eerder weg gegaan uit het museum omdat ik onze vrienden El en Jaap wat van Enkhuizen wilde laten zien. Toen een aantal mensen dat hoorde dat je ook lopend naar het station kon , gingen die ook met ons mee. Zo had ik dus een klein gezelschap mee voor een tour door mijn moeders geboorte stad. Natuurlijk even de oude bakkerswinkel van mijn opa even laten zien.
Bij het station aangekomen stond de bus al te wachten en konden we weer opwarmen op de terugreis naar Amersfoort.

Diertekeningen

Deze keer alleen wat aquarel tekeningen van dieren die ik pas gemaakt heb.

Japanse tuin Dierenpark Amersfoort

Gister avond heb ik voor mijn collega vrijwilligers een presentatie over de Japanse tuin in Dierenpark Amersfoort gegeven.
Na een haperende start (mijn presentatie was gemaakt in de nieuwste versie van Powerpoint en dat pikte de laptop daar niet) maar na wat conversie werk kon ik dat beginnen.
Mijn presentatie was opgedeeld in een stukje over de Japanse cultuur met name de Shinto religie

CULTUUR

De Japanner heeft een bijzondere binding met de natuur. de natuur is een parallel met het leven van de mens,
Het ontluiken van de natuur in het voorjaar, de kracht van de natuur in de zomer,
het naderend verval in de herfst en de uiteindelijke en onvermijdelijke dood in de winter.
Dit komt voort vanuit het Shinto.
Liefde en eerbied voor de natuur speelt daarin een grote rol. Waterval, een steen of een bloem hebben vaak een religieuze betekenis, zoals de lotus voor het boeddhisme en het bloemschikken (ikebana) dat uit de boeddhistische wereld komt. Men ziet overal in Japan veel afbeeldingen van bloemen, in schilderijen, op kimono's en zij zijn vaak verwerkt in de wapens van belangrijke families, zoals chrysanten in het wapen van de Tokugawa familie.
Door de eeuwen heen speelde in deze beleving de kersenbloesem, ook wel sierkers of prunus genoemd, een hoofdrol. In Japan spreekt men van de sakura. Het is met deze kersenbloesem alsof na een koude winter de aarde alle energie heeft samengeperst in de schitterende bloei van deze bloem. Hoe hevig en schitterend de bloei ook is, zij is, net als het leven, van kortstondige duur. Het verwaaien van de bloesems tekent het einde van het leven. Ook heeft de natuur met regen en wind invloed op de lengte van de bloei, zoals ook in het menselijk leven de natuur zijn invloed heeft en de mens maar een nietig schepsel is, een willoos slachtoffer van de grillen van de natuur.
De leer van Confucius heeft er een aspect aan toegevoegd: zoals niet alle bomen en bloemen even mooi bloeien zo dient ook elk mens genoegen te nemen met de plaats die de natuur hem heeft toebedeeld.
Het klimaat van Japan is bijzonder geschikt voor de Sakura en omdat Japan een lang land is dat vanuit de subtropen omhoog reikt naar het koude noorden, is er in de maanden april en mei een soort kersenbloesemfront (sakura zensen) dat in de loop van een aantal weken optrekt naar het noorden. In het zuiden van Kyushu bloeit de sakura rond eind maart en dit schuift langzaam naar het noorden.
Begin mei is dit front in Hokkaido in het noorden aangekomen. De radio en tv geven altijd aan waar het front zich precies bevindt. Iedereen gaat dan kijken naar de bloeiende sakura.
De Japanse televisie besteed dagelijks aandacht aan de bloeiende bomen.
Hele pelgrimstochten worden ondernomen om de bloeiende bomen te zien.
In de herfst kent men een ander fenomeen: het verkleuren van de Japanse esdoorn (de momiji). Het verkleuren van groen, naar geel en rood, is een adembenemend gezicht en vanaf eind oktober, tot eind november (afhankelijk van het gebied) worden er excursies georganiseerd om dit te bekijken. Ook dit is een front, dat meestal rond eind september in Hokkaido begint en langzaam naar het zuiden schuift. Half november komt het front meestal aan in Tokyo en Kyoto.

Verder kwam er een klein stukje over de verschillende stijlen tuinen die je kan tegen komen.

Reden aanleg tuin in dierenpark

Jan Cock Blomhoff (Amsterdam 5 augustus 1779 - Amersfoort, 15 augustus 1853) oefende aan het begin van de 19e eeuw belangrijke functies uit op de Nederlandse handelsnederzetting in Japan.


Van 1809 tot 1817 was hij pakhuismeester van de Nederlandse factorij op het schiereiland Dejima bij Nagasaki. Van 1817 tot 1824 was hij er "opperhoofd". Na terugkomst in Nederland stichtte hij het landgoed Birkhoven bij Amersfoort.
Na het overlijden van zijn zoon en diens vrouw wordt het landgoed Birkhoven verkocht aan de gemeente Amersfoort onder de voorwaarden dat alles een recreatie bestemming blijft houden.
Wat nu Birkhoven heet werd vroeger in de volksmond de “Japanse Bosjes” genoemd, omdat Blomhoff in Japan gewoond had en hij de meeste aanplant gedaan heeft van het huidige Birkhoven.
Als eerbetoon aan Jan Cock Blomhoff is de familie Vis in 1993 begonnen met de aanleg van de Japanse tuin in het dierenpark.

BOUW

Ontwerper : Kees Ouwens (nu ontwerper in Japan)
Aanleg begonnen in 1993
Zen gedeelte aanleg begonnen in 1994
In 1998 bestond Dierenpark Amersfoort 50 jaar en kregen de bezoekers een Japanse tuin cadeau.
Traditionele Japanse tuin.
Bouwtijd over een periode van 3 jaar.
Alle stenen, ongeveer 120.000 kg., komen uit Oostenrijk.
Alle lantaarns, dakpannen, bamboe materialen, en sommige bomen zijn geimporteerd uit Japan.
Grootste probleem was om alle werkzaamheden conform wensen ontwerper uit te voeren.


Bij zonder aan deze tuin is dat hij het hele jaar toegankelijk is voor bezoekers. Dit in tegenstelling met andere Japanse tuinen zoals bijvoorbeeld die in Clingedael.

Hier nog een link naar 2 andere tuinen in Nederland.


Omdat ik niet alle elementen van mijn presentatie hier kan laten zien, leek het me het beste om af te sluiten met een aantal foto's.