Om ons bezoek aan Limburg met Hans en Alice af te sluiten (zaterdag hadden we al in Roermond "EVITA"gezien) verlieten we na een heerlijk en uitgebreid ontbijt ons hotel in Born. Ik had op internet op de site van van Jos Wlazlo
"Wandelgids voor Zuidlimburg" een wandeling gezien in Heerlen, rond het Buurtschap Benzenrade. De buurt Benzenrade ontleent haar ontstaan en naam aan de Benzenraderhof. De geschiedenis van Benzenrade gaat in elk geval terug tot de Romeinse tijd, want de Benzenraderhof is gebouwd op Romeinse funderingen, zo is uit opgravingen gebleken.
Het is niet bekend of de Romeinen de ontdekkers en eerste bewoners waren van het prachtige oord.
In hoog gelegen kelders van de Benzenraderhof ontspringt de Geleenbeek.
Het water wordt naar een naast de hoeve gelegen vijver geleid. Toen die vijver in 1915 werd uitgediept en vergroot kwamen er muren, pannen, scherven
en munten te voorschijn van de reeds genoemde Romeinse villa.
Rond een uur of 11 beginnen aan onze wandeling we kwamen al gauw bij de kapel in Benzenrade,waarna we de eerste licht stijgende weg tegen komen. Onderweg een mooi veldkruis, door het natuurreservaat Putberg, waar het heldere water zo uit de berg stroomt.Volgens een lokale bewoner, zou het water geneeskrachtig zijn en kwamen en komen de mensen nog steeds hier water halen. Natuurlijk even proeven van dit water, het blijkt erg lekker te smaken, erg zuiver. We vervolgen onze wandeling langs prachtig gekleurde laagstamboomgaarden. Hier en daar merken we wel dat het de dag er voor erg hard heeft geregend, veel modder en behoorlijk glad. Het kan dan ook niet uitblijven dat er iemand een keer onderuit gaat. Het slachtoffer is Hans,gelukkig alleen veel modder op broek en camera en geen letsel. Onze schoenen beginnen al behoorlijk klei te verzamelen.
Daarna even een rustig stukje langs de ingang van park Imstenrade, langs mooi boerderijen. Maar dan begint het een echte survivaltocht te worden, veel plassen, modder en nog eens modder.
Na een klein stukje bos, komen we bij een weiland met koeien waar we langs en door moeten. Dit is het moeilijkste stuk van de tocht. Er is bijna geen doorkomen aan, alles is nat, je zakt tot je enkels in de modder en drab. Veel lol maar ook natte broeken en schoenen. Hans heeft geen echte wandelschoenen, dus die heeft het het moeilijkst, Het voordeel van hoge wandelschoenen blijkt al gauw, als ik zelf denk een betere route te hebben gevonden ga ik tot over mijn enkels door de bagger.
Als iedereen denkt dat we het gehad hebben, blijkt dat we beter even op de omschrijving van de route hadden kijken, eigenlijk hadden we iets anders moeten lopen. Gelukkig komt de boer net zijn koeien ophalen en die geeft aan dat we ook over zijn erf bij de weg kunnen komen. Na een laatste stukje modder staan we gelukkig op het erf en het beton. Wel moeten we er gauw weg want de koeien willen naar stal en hebben heel wat minder moeite met de modder.
Gelukkig zijn we daarna gauw bij de auto, op straat worden hier en daar broeken verwisseld. De schoenen gaan in plasticzakken (dat wordt flink poetsen maandag).
Daarna gaan we wat drinken en eten bij het
't Koffiehuuske in Bezenrade.
Moe maar voldaan en de vol verhalen voor het thuisfront gaan we daarna terug naar Amersfoort.
P.s.:O ja, Hans belde of ik ook nog even wilde vermelden dat ook ik gevallen ben (was ik al weer vergeten) ;>)
Powered by ScribeFire.
foto:DPA
